VERZORGING VAN DE PAARDEN BIJ CAVALLUNA
ZO LEVEN DE SHOWPAARDEN
Hetzij in shows als ‘Companions of Light’, ‘Cinema of Dreams’, ‘CAVALLUNA – World of Fantasy’ of in de huidige tournee ‘CAVALLUNA - Legend of the Desert’: het zijn altijd in de eerste plaats de paarden zelf die het publiek ontroeren en inspireren. Veel fans vragen zich tijdens hun bezoek aan de show echter af hoe het eigenlijk met de dieren gaat buiten de arena en of de show zelf niet te veel stress oplevert voor de viervoeters. Ook via sociale kanalen krijgen we dagelijks veel vragen over de verzorging van de paarden.
Wij hebben de meest gestelde vragen hier verzameld en in detail beantwoord. Maar in principe moeten we één ding vooropstellen: het welzijn van de dieren heeft bij CAVALLUNA altijd de hoogste prioriteit! Dat is geen loze kreet, maar een feit. De paarden zijn immers onderweg met hun eigenaars/ruiters en zijn volwaardig teamlid in elke equipe.
CAVALLUNA EN DIERENBESCHERMING
Voldoet jullie paardenhouderij aan de eisen van dierenwelzijn?
Vertegenwoordigers van de dierenbescherming en onafhankelijke officiële dierenartsen onderzoeken en controleren alle paarden, de staltenten, de transportmiddelen en ook de uitrusting van de ruiters. Dit gebeurt in elke showstad. Elk detail wordt nauwlettend gecontroleerd en alleen als het onderzoek naar de tevredenheid van deze instanties is afgerond, mag de show in de betreffende arena plaatsvinden.
REGELMATIG IN DE WEI
Staan jullie paarden de hele dag in boxen?
Afgezien van de externe controle door de officiële dierenartsen, doet CAVALLUNA zelf ook alles om de paarden optimaal te verzorgen. Door de week worden de dieren ondergebracht in zogenaamde ‘tussenstallen’, waar ze regelmatig het weiland en de paddock in kunnen en veel vrije tijd en ontspanning krijgen. Ze staan er altijd naast dezelfde ‘paardenburen’ en worden altijd verzorgd door hun eigen verzorgers. Hetzelfde geldt voor het onderdak in de mobiele, verwarmde staltenten die in het weekend worden opgezet. De boxgrootte in deze tenten komt overeen met de normen van elke Duitse stal en voor grotere dieren, zoals de Shire Horses, worden dubbele boxen gemaakt, zodat elk dier werkelijk voldoende ruimte heeft. Ook hier wordt erop toegezien dat de buren altijd in dezelfde volgorde staan, want onze viervoeters zijn echte gewoontedieren. Tussen de shows door maken de ruiters afhankelijk van de omstandigheden een wandeling of een ritje met hun dierlijke partners, zodat ook tijdens de showweekends rustpauzes gegarandeerd zijn.
DE DIEREN MAKEN DEEL UIT VAN DE FAMILIE
Van wie zijn de paarden?
De paarden zijn van de ruiters of van de chefs d’équipe zelf. De meeste dieren maken al vele jaren deel uit van de teams en hun families. Ze worden vaak al op jonge leeftijd door hun eigenaars opgeleid of in sommige gevallen zelfs zelf gefokt. Tijdens de tournee zijn de ruiters dan ook de belangrijkste contactpersonen voor de paarden. Ze voeren hun dieren zelf, mesten de boxen uit, verzorgen en bereiden ze voor op de show en trainen samen. Zelfs op doordeweekse dagen zonder show zijn de teamleden altijd in de betreffende stallen om hun paarden optimaal te kunnen verzorgen. Dit is de enige manier om de intieme vertrouwensrelatie tussen mens en dier te creëren die voor een dergelijke show nodig is.
DWANG IS KANSLOOS
Paarden zijn vluchtdieren – is het geen dierenmishandeling om ze in een show op te laten voeren?
Het merendeel van de CAVALLUNA paarden is hengst. Daar zijn twee redenen voor: aan de ene kant kunnen hengsten heel goed met elkaar opschieten als er geen merries in de buurt zijn en gaan ze goed op in de groep. Aan de andere kant hebben ze een natuurlijke drang om zich te presenteren. Onder deze twee voorwaarden worden de dieren geselecteerd die qua aard en karakter het best geschikt zijn voor een show. Geen paard ter wereld kan gedwongen worden om zich tegen zijn wil op een esthetische en zorgeloze manier te presenteren. Dat lukt niet door ze te slaan, niet door ze geen voer te geven of met andere methoden die in strijd zijn met het welzijn van dieren. Geen mens zal er ooit in slagen een paard in de vrije dressuur of in andere disciplines te presenteren als het absoluut niet bereid is om mee te werken.
Wie dus eenmaal een paard heeft gevonden dat van nature graag poseert en bereid is om te leren, zal het jarenlang moeten trainen en voorbereiden op de situatie bij de shows. De dieren raken door maandenlange, omzichtige training gewend aan kleurige lichten, muziek, applaus enz. Daarnaast geven alle ruiters de dieren in elke nieuwe showstand ook nog de tijd om zich vertrouwd te maken met de omstandigheden.
VERTROUWEN EN VRIENDSCHAP ALS BASIS
Paarden zijn vluchtdieren. De paarden die in de vrije dressuur worden getoond, hebben allemaal de mogelijkheid om zich ongehinderd van hun trainers te verwijderen, aangezien ze niet beschikken over middelen als touwen, halsters of bitten om ze tegen te houden. Hetzelfde geldt voor de bereden paarden: een Shire Horse van 1,2 ton heeft bijvoorbeeld van nature de kracht en de wil om zich doeltreffend tegen zijn ruiter van ongeveer 50 kg door te zetten, mocht het aan een bepaalde situatie willen ontkomen. Het is een feit dat de samenwerking tussen dier en mens, zoals die in CAVALLUNA wordt getoond, alleen kan berusten op vertrouwen en vriendschap die in de loop van vele jaren zijn opgebouwd en op niets anders.
DE BEST MOGELIJKE OMSTANDIGHEDEN
Is de muziek niet veel te luid voor de paarden?
Wat de muziek betreft, heeft CAVALLUNA een geluidssysteem ontwikkeld dat het publiek een volwaardige geluidservaring biedt, maar voor de paarden in de arena is het hoogstens op kamervolume hoorbaar. Dit wordt bereikt door convexe luidsprekers die van de arena af op het publiek zijn gericht. Alleen al het feit dat de artiesten in de vrije dressuur verbaal met hun dieren communiceren, maakt een luider geluidssysteem in de arena ondenkbaar en onmogelijk. Aan applaus raken de dieren tijdens de training gewend als positieve feedback voor de getoonde oefeningen. Daardoor wordt dit ook zo ervaren in de show.
KORTE AFSTANDEN, VEEL PAUZES
Hebben de paarden niet te lijden onder het transport?
Het vervoer van de ‘tussenstallen’ naar de locaties van de show wordt uitgevoerd in professioneel uitgeruste paardentransporters die in alle opzichten voldoen aan de wettelijke normen voor dierenwelzijn. De transportroutes worden zo kort mogelijk gehouden door de centrale ligging van de tussenstallen en toch worden – afhankelijk van de lengte van de route – verschillende extra pauzes ingelast.
MET DWANG BEREIK JE HET TEGENDEEL
Worden jullie paarden bereden of getraind in rollkur?
Laten we beginnen met een precieze uitleg van wat er eigenlijk wordt bedoeld met de term rollkur: de hyperflexie van de hals van het paard wordt gebruikt als trainingsmethode in sommige disciplines, maar wordt afgekeurd in de klassieke rijkunst. Critici zijn van mening dat het ‘naar beneden trekken’ van het paardenhoofd naar de borstkas met behulp van de teugels leidt tot een onnatuurlijke en vooral ook ongezonde houding van het hele lichaam van het paard. Op de lange termijn leidt dit tot schade aan de wervelkolom, pezen, enz. Hoewel dit niet uitdrukkelijk wetenschappelijk is bewezen, kan het niet zonder meer worden verworpen. Een andere term voor de rollkur/hyperflexie is Low-Deep-Round (kortweg LDR), hoewel sommige professionals geloven dat dit verschillende methoden zijn. Wij van CAVALLUNA zijn het daar niet mee eens, omdat elke vorm van dwang tot een onnatuurlijke houding – al is het maar voor een paar minuten – de relatie tussen paard en ruiter verzwakt en beslist niet prettig is om naar te kijken.
OP DE SOORT AFGESTEMDE HOUDERIJ EN TRAINING
Om deze redenen, beoefent geen enkele ruiter van CAVALLUNA deze methode! De paarden worden jarenlang getraind, wat niet alleen tijdrovend maar ook economisch heel kostbaar is. Het zou dan ook niemand helpen om een paard opzettelijk schade te berokkenen en het zo ongeschikt voor het paardrijden te maken. Een ander geval is wanneer een paard zich uit eigen beweging ‘kromt’ en zo de hulpmiddelen probeert te ontwijken. Dit overkomt elke ruiter wel eens en is op zo’n moment op geen enkele manier opzettelijk. Wanneer zich deze situatie echter voordoet, zal elke ruiter proberen om deze verkeerde houding actief te corrigeren en het paard weer rechtop te krijgen. Bovendien bestaan er rassen die door hun statuur (hoog aangezette, korte hals, enz.) de neiging hebben zich ‘te strak’ op te stellen. Ook hier moet bijzondere aandacht worden besteed aan een correcte houding. Om deze redenen is het verkeerd en ook oneerlijk ten opzichte van de ruiters om een momentopname te generaliseren en daaruit de conclusie te trekken dat er onprofessionele trainingsmethoden worden gebruikt. U kunt er zeker van zijn dat het in het belang van de ruiters en van CAVALLUNA is dat onze dieren worden getraind en gehouden op een manier die bij de soort past. Niets is ons meer vreemd dan gedrag dat onze paarden kan schaden.
Hoe kan ik zelf een beeld krijgen van de verzorging van de paarden?
Voor een zo groot mogelijke transparantie kunnen belangstellenden voor en na elke voorstelling bij een rondleiding door de stallen met eigen ogen zien hoe het met het welzijn van de dieren gesteld is, zowel in de staltenten als in de backstage-ruimte.
